Van lontslotgeweer naar volautomatische Colt
In de loop der eeuwen is de wapentechniek steeds verder vooruit gegaan. Dit geldt zeker ook voor het infanteriegeweer: van een geweer dat je met een lont aansteekt, naar een wapen met vuursteen ontsteking, en uiteindelijk naar de huidige volautomatische Colt dat de krijgsmacht momenteel in gebruik heeft.
Het aanschaffen van nieuwe wapensystemen is een kostbare aangelegenheid, vandaar dat militaire geweren en pistolen vaak werden gemoderniseerd (oftewel een ‘mid-life update’ kregen). Hoewel je zou denken dat dit Hollandse zuinigheid is, is dit iets dat in elk leger gebeurde. Je kunt je geld immers maar één keer uitgeven en waarom zou je goede wapens wegdoen als ze nog gebruikt kunnen worden?
Gemodificeerde wapens
In de 17e en 18e eeuw werden de ouderwetse lontslotgeweren voorzien van nieuwe vuursteensloten, waardoor de betrouwbaarheid en vuursnelheid van de wapens toenam. Vuursteengeweren werden in de 19e eeuw vaak zelfs meermaals gemodificeerd: als eerste werden ze rond 1840 voorzien van een nieuwer ontstekingsmechanisme met een slaghoedje, vervolgens rond 1850 kregen ze getrokken lopen zodat ze nauwkeuriger konden schieten en vervolgens werden goede exemplaren ook nog eens rond 1868 omgebouwd naar een modern achter laadsysteem.
Enkelschots grendelgeweren uit 1870 werden rond 1888 omgebouwd naar geweren die een magazijn voor maar liefst vier patronen hadden. De vuursnelheid werd steeds groter. Tenslotte werden tijdens de mobilisatie 1939-1940 Mannlicher-geweren omgebouwd tot karabijn omdat daar een grotere behoefte aan was.
Project Operationele Aanpassing Diemaco
De laatste modificatie aan de Nederlandse geweren stamt uit 2009 toen het ‘Project Operationele Aanpassing Diemaco’ werd opgestart met als doel om de toen in dienst zijnde Diemaco-geweren en karabijnen te modificeren. De zwarte Diemaco, die zo’n 15 jaar in gebruik was bij de Nederlandse strijdkrachten bleek niet meer te voldoen aan de eisen van de tijd en werd onderhanden genomen.
Omdat de Canadese firma Diemaco inmiddels was overgenomen door het Amerikaanse Colt, werden de wapens voortaan aangeduid als Colt. Sinds 2009 zijn er vele varianten van de Diemaco in gebruik genomen. Het was de bedoeling dat er na de mid-life update voortaan nog maar drie versies in dienst zouden blijven: het standaard geweer C7NLD, de kortere karabijn C8NLD en tenslotte de zwaardere versie voor de mariniers: de LOAWNLD (LOAW = Licht Ondersteunend Automatisch Wapen).
Volautomatisch
Alle uitvoeringen van de Diemaco werden voorzien van een in lengte verstelbare kolf. Daarnaast kregen de wapens nieuwe bovenkasten waarop rails waren geplaatst om daar allerlei richt- en andere hulpmiddelen op te kunnen monteren. Bovendien waren de magazijnpal en de vuurselector voortaan zowel links- als rechtshandig te bedienen. Tenslotte werden alle wapens voortaan geschikt om volautomatisch te kunnen vuren.
Uit het oogpunt van camouflage werden sommige onderdelen in een afwijkende, zandkleur, gemonteerd. Hierdoor werd het silhouet van het geweer doorbroken. De modificaties aan de wapens werden in Den Helder bij de Bewapeningswerkplaatsen van de marine uitgevoerd.
"Het modificeren van militaire wapens is iets van alle tijden. Het gebeurde eeuwen geleden en zal ook in de toekomst ongetwijfeld nog gebeuren." Mathieu Willemsen - Conservator
